عقم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عقم (منطق) 

(در برابر انتاج) در لغت به معنی عقیم بودن؛ و در اصطلاح منطق، نتیجه ندادن و نازایی قیاس. قیاس عقیم قیاسی است که به سبب رعایت نشدن شرایط قیاس نتیجه نمی‌دهد، چنان که قیاس: «انسان، فناپذیر است/بعضی از فناپذیران حیوان نیستند» عقیم است و به سبب آن که شکل اول است و در شکل اول کبری باید کلی باشد و نیست، نتیجۀ قیاس «بعضی از انسان‌ها حیوان نیستند» نادرست و به تعبیر اهل منطق، عقیم (دارای نتیجۀ نادرست) است.