علی رستمیان
على رستمیان (اصفهان 1328ش- )
| علی رستمیان | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1328ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | سنتی |
| آثار | کُنج صبوری (با آهنگ‌سازی پرویز مشکاتیان)، از بودن و سرودن، مجموعه‌ی دفتر تار و آواز ۱ و ۲ (همراه با تار جلیل شهناز) |
| گروه مقاله | موسیقی |
خواننده‌ی ایرانی. نخست نزد على ساغرى (نوازنده‌ی تار) آموزش می‌بیند، سپس در سال 1346 نزد تاج اصفهانى می‌رود و ردیف‌هاى آواز ایرانى را فرا می‌گیرد. او در همین دوره، در مسابقات اردوى دانش‌آموزان رامسر، مقام اول را به دست آورده است. در سال 1360 در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى، به مدت یک‌سال نزد محمود كریمى به یادگیری ردیف‌های او می‌پردازد. او همچنین از سال 1362 تا 1366 در كلاس محمدرضا شجریان یك دوره ردیف و مركبخوانى را آموخته و در ضمن نزد حسن كسایى نیز سبك آواز اصفهان را فراگرفته است. از دیگر اساتید او باید به حسین علیزاده (تئوری موسیقی و سلفژ) و هوشنگ ابتهاج نیز اشاره کرد.
در سال 1363 در مراسمی که در منزل او برای نکوداشت محمود کریمی بر پا بود، قطعه آوازی خواند که مورد توجه فرامرز پایور قرار گرفت و باب آشنایی و مراوده را میان این دو باز کرد و به ضبط آلبوم «چهار باغ» در سال 1365 به همراه گروه اساتید (اصغر بهارى، جلیل شهناز، محمد موسوى و محمد اسماعیلى) انجامید. دومین آلبوم رستمیان به نام «مویه»، با تنظیم فرامرز پایور به بازار عرضه شد. همکاری رستمیان و فرامرز پایور در آلبوم‌های «حکایت دل» و «ارغوان» نیز ادامه یافته است. از دیگر آلبوم‌های او باید به بامدادان (آهنگ‌ساز و سرپرست اركستر: حسین فرهادپور)، دل من، واله و شیدا، شب مهتاب، یوسف کنعان، جام عشق، بوی پرچین، کُنج صبوری (با آهنگ‌سازی پرویز مشکاتیان)، از بودن و سرودن، مجموعه‌ی دفتر تار و آواز ۱ و ۲ (همراه با تار جلیل شهناز) و سیه‌چشم اشاره کرد. آخرین اثر رستمیان نغمه‌ی نوروزی است که در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.
رستمیان اولین كنسرت خود را در سال 1367 در تالار وحدت (رودكى) با گروه مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى ایران و دومین كنسرتش را به مناسبت بزرگداشت میلاد پیامبر گرامى اسلام، در تالار ابوریحان دانشگاه شهید بهشتى به مدت 10 شب برگزار كرد. او از سال 1366 در ارشاد اصفهان در كلاس آواز موسیقى سنتى تدریس مىكند و هم‌اکنون نیز در آموزشگاه موسیقی چهارباغ مشغول به تدریس است.