عمعق بخارایی

From ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَمْعَقِ بُخارایی (ح ۴۴۰ـ۵۴۳/۵۴۲ق)

شاعر ایرانی. ملک‌الشعرای دربار خضرخان قراخانی و ستایشگر شاهان دودمان ایلک‌خانیان بود. مرثیه‌ا‌ی نیز در مرگ ماه‌ملک خاتون، دختر سلطان سنجر، دارد. عمعق در انواع صنایع بدیعی مهارت داشت و در اشعارش، به‌ویژه قصاید، به صنعتگری متمایل بود و همچنین مضامین فلسفی و علمی در اشعارش بسیار است. دیوان او، که در حدود ۶۱۴ بیت است، به کوشش سعید نفیسی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۳۹ش).