عین جالوت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَین جالوت

(یا: عین‌الجالوت) از قراء فلسطین قدیم، واقع در بین نابلس و بَیسان. شهرت آن‌جا به‌سبب جنگ سرنوشت‌ساز لشکریان هلاکوخان مغول با سپاهیان مسلمان است. هلاکو پس از فتح شام (۶۵۸ق/۱۲۶۰م) در صدد جنگ با ممالیک مصر برآمد و نامۀ شدید‌اللحنی به قُطُز، سلطان مصر، نوشت و چون قطز فرستادگان او را کشت، هلاکو بخشی از سپاهیان خود را به فرماندهی کیتبوغا مأمور جنگ با مصریان کرد. قطز هم رکن‌الدین بیبرس را به مصاف او فرستاد و از دیگر بلاد اسلامی نیز خواهان شرکت در جهاد شد. نبرد عین جالوت روز آدینۀ ۲۵ رمضان ۶۵۸ق مطابق با سپتامبر ۱۲۶۰م درگرفت و مغولان، که گروهی از مسیحیان را نیز در خدمت داشتند، شکست خوردند و کیتبوغا کشته و پسرش اسیر شد. این جنگ اولین هزیمت مغولان در جهان اسلام بود و از علل اصلی توقف پیشروی آنان در مغرب جهان اسلام به‌شمار می‌رود. عین جالوت در جنگ‌های صلیبی نیز بارها میدان پیکار مسلمانان و مسیحیان بود. گفته‌اند که رزم داود و جالوت در این محل اتفاق افتاد که به‌قتل جالوت انجامید.