فارس (تئاتر)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فارْس (تئاتر) (farce)

ژرژ فدو
ژرژ فدو

گونه‌ای از نمایش کمدی عامیانه خالی از ظرافت، دربردارندۀ شخصیت‌هایی کلیشه‌ای که در آن‌ها افراد معمولی ناخواسته در دام موقعیت‌های پیچیده و نامحتمل گرفتار می‌شوند. اصطلاح «فارس رختخوابی[۱]» به موقعیت مضحک مبتذلی مربوط است که موضوع آن پیرامون روابط جنسی نامشروع دور می‌زند. فارس که از کمدی روحوضی[۲] نمایش‌های ساتیر[۳] یونانی و شوخی‌های تند نمایش مذهبی[۴] قرون وسطایی سرچشمه گرفته، در خلال قرن ۱۹م با کارهای اوژن لابیش[۵] (۱۸۱۵ـ ۱۸۸۸) و ژرژ فدو[۶] (۱۸۶۲ـ۱۹۲۱) در فرانسه و آرتور پینرو[۷] در انگلستان توسعه یافت و تکمیل شد.


  1. bedroom farce
  2. Physical Knockabout comedy
  3. satyr plays
  4. religious drama
  5. Eugène Labiche
  6. Georges Feydeau
  7. Arthur Pinero