فتوح الحرمین
فُتوح‌الحَرَمین
سرودۀ محی‌الدین لاری، منظومه‌ای عرفانی به فارسی. این منظومه بر وزن مخزن‌الاسرار نظامی در وصف مکه و مدینه است و شاعر پس از زیارت حرمین، در ۹۱۱ق، آن را به‌نظم کشید. برخی گفته‌اند که لاری کتاب را به سلطان مظفر بن محمودشاه، حاکم گجرات، پیشکش کرد و ۱۰۰هزار سکه جایزه گرفت. چون محی‌الدین لاری سروده‌های جامی را در این‌باره به منظومۀ خود افزود، برخی گمان کرده‌اند که فتوح‌الحرمین سرودۀ عبدالرحمان جامی است. این کتاب نخستین‌بار در لکنو چاپ سنگی شد (۱۲۹۲ق)، اما در این چاپ نام سراینده محی‌الدین عبدالقادر گیلانی یاد شده است. کتاب با تصحیح و مقدمۀ علی محدث به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۶ش).