فرهاد اشکانی (اشکانیان ۳) سوم ( ـ۵۸پ م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فرهاد اشکانی سوم ( ـ۵۸پ‌‌م)
شاهنشاه اشکانی (۶۹ یا ۷۰ـ ۵۸ یا ۵۷پ‌م) پسر و جانشین سَنْتروک. به‌هنگام آغاز سلطنت او، لوکولوس، سردار رومی، آمادۀ حمله به تیگران اول ارمنی شد، که برخی از دولت‌های خراج‌گزار شاهنشاهی اشکانی را به‌تصرّف درآورده بود. تیگران از فرهاد یاری خواست، اما فرهاد با پومپه، سردار رومی، متحد و به ارمنستان حمله‌ور شد (۶۶پ‌م). پومپه، ابتدا بین‌النهرین را رها و به فرهاد واگذار کرد، لیکن بعد نواحی گوردین و او سروئن در شمال بین‌النهرین را به اشغال درآورد. اختلافات مرزی بین ایران و روم بالا گرفت و فرهاد درصدد بازپس‌گرفتن سرزمین‌های ازدست رفته بود که به‌دست پسران خود، ارد اول و مهرداد سوم مسموم شد و درگذشت. مرگ فرهاد سوم، شروع پدیدۀ پدرکشی و برادرکشی در میان اشکانیان بود. فرهاد سوم را پادشاهی دانا و دلیر و تجدیدکنندۀ حیات سیاسی و نظامی اشکانیان دانسته‌اند.