فزاری، ابراهیم بن حکم (قرن ۲ ق)
فَزاری، اِبراهیم بنِ حَکَم (قرن ۲ق)
محدّث شیعی. پدرش حَکَم بن ظهیر از یاران نزدیک سُدّی، مفسر مشهور، بوده که تفسیر را روایت کرده است. آثاری تألیف کرده که برجای نمانده است. از دو اثر او یاد رفته است: الملاحم؛ خطب علی(ع). یحیی بن زکریا بن شیبان از او حدیث نقل کرده است.