فهرست بازیگران برندۀ جایزۀ کن
این مقاله فهرستی از بازیگران زن و مرد منتخب دوره‌های مختلف جشنواره فیلم کن است که به ترتیب سال برگزاری جشنواره مرتب شده است. در این فهرست ابتدا بازیگران زن برگزیده (با اسم فیلمشان) و سپس بازیگران مرد ذکر می‌شوند و در ادامۀ آن جوایز ویژه‌ای که در برخی دوره‌ها به بازیگران داده شده است؛ چون جایزه برای یک عمر فعالیت سینمایی یا....
1946: میشل مورگان، سمفونی پاستورال؛ ری میلاند، تعطیلی از دست رفته 1947: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت. 1948: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد. 1949: ایزا میراندا، آن‌سوی دروازه‌های آهنین؛ ادوارد جی. رابینسون، خانۀ بیگانگان 1950: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد. 1951: بت دیویس، همه‌چیز دربارۀ ایو؛ مایکل ردگریو، نسخۀ براونینگ 1952: لی گرانت، داستان بازرس؛ مارلون براندو، زنده باد زاپاتا! 1953: شرلی بوت، برگرد شبای کوچک؛ چارلز وانل، مزد ترس 1954: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت. 1955: بتسی بلر، مارتی؛ ارنست بورگناین، مارتی/ جایزه‌ای با عنوان بهترین بازیگری در این دوره به اسپنسر تریسی اعطا شد. 1956: سوزان هیوارد، گریه خواهم کرد؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت. 1957: جولیتا ماسینا، شب‌های کابیریا؛ جان کیتزمیلر، درۀ صلح 1958: بیبی آندرشون، ایوا دالبک، باربرو هیورت آف اورنس و اینگرید تولین برای آستانۀ زندگی؛ پل نیومن، تابستان گرم و طولانی 1959: سیمون سینیوره، فرصتی برای پیشرفت؛ دین استاکول، برادفورد دیلمن و اورسن ولز (برای فیلم اجبار) 1960: ملینا مرکوری (برای فیلم یک‌شنبه‌ها هرگز) و ژان مورو (برای فیلم مُدراتو کانتابیله)؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت. 1961: سوفیا لورن، دو زن؛ آنتونی پرکینز، دوباره خداحافظ 1962: کاترین هپبورن (برای سفر دراز روز در شب) و ریتا تاشینگهم (برای یک نوک زبان عسل)؛ دین استاکول، جیسون روباردز و رالف ریچاردسون (برای سفر دراز روز در شب) و مورای ملوین (برای یک نوک زبان عسل) 1963: مارینا ولادی، یک داستان مدرن؛ ریچارد هریس، این زندگی ورزشی 1964: باربارا باری (برای یک سیب‌زمینی، دو سیب‌زمینی) و آن بنکرافت (برای کدوخور)؛ آنتال پاگر (برای پاچیرتا) و سارو اورزی (برای گمرا و رهاشده) 1965: سامانتا اگار، کلکسیونر؛ ترنس استامپ، کلکسیونر 1966: ونسا ردگریو، مورگان بیمار مناسبی برای درمان؛ پر اسکارشون، گرسنگی 1967: پیا دگرمارک، الویرا مادیگان؛ اودد کوتلر، سه روز و یک بچه 1968: به دلیل اعتصاب‌های سراسری فرانسه در هیچ‌کدام از بخش‌های جشنواره برنده‌ای اعلام نشد. 1969: ونسا ردگریو، ایزادورا؛ ژان لویی ترنتینیان، زد 1970: اوتاویا پیکولو، متلّو؛ مارچلو ماسترویانی، حسادت به سبک ایتالیایی 1971: کیتی وین، وحشت در نیدل پارک؛ ریکاردو کوچولا، ساکو و وانزتی 1972: سوزانا یورک، تصاویر؛ ژان یان، همۀ ما با هم پیر نمی‌شویم 1973: جوآن وودوارد، تأثیرات اشعۀ گاما روی گل‌های همیشه بهار انسان در ماه؛ جانکارلو جانینی، عشق و آشوب 1974: ماری-ژوزه نات، ویولون در توپ؛ جک نیکلسون، آخرین مأموریت 1975: ولری پرین، لنی؛ ویتوریو گاسمن، بوی خوش زن 1976: دومینیک سندا (برای فیلم ارث) و ماری تورو چیک (برای فیلم کجا هستی خانم دری؟)؛ خوزه لوئیس گومز، پاسکوال دوارته 1977: شلی دووال (برای فیلم سه زن) و مونیک مرکور (برای فیلم جی‌ای مارتین عکاس)؛ فرناندو ری، الیزا زندگی من 1978: جیل کلایبورگ (برای فیلم زن مجرد) و ایزابل هوپر (برای فیلم ویولت نوزیر)؛ جان ویت، بازگشت به وطن 1979: سالی فیلد (برای فیلم نورما ری) و اوا ماتس (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم ویتسک)؛ جک لمون، سندروم چین 1980: آنوک امه (برای فیلم جهش در تاریکی)، کارلا گراوینا (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم تراس) و ملینا دراویچ (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم معالجۀ ویژه)؛ میشل پیکولی (برای فیلم جهش در تاریکی) و جک تامپسون (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم مورانت رام‌کننده) 1981: ایزابل آجانی (برای فیلم کوارتت) و یلنا سولووی (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم گروه خونی اُ)؛ اوگو تونیاتسی (برای فیلم تراژدی آدم مضحک) و ایان هولم (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم ارابه‌های آتش) 1982: یادویگا یانکوفسکا-چشلاک، راه دیگر ؛ جک لمون، گم‌شده 1983: هانا شیگولا، داستان پیرا؛ جان ماریا ولونته، مرگ ماریو ریچی 1984: هلن میرن، کال؛ آلفردو لاندا و فرانسیسکو رابال، بی‌گناهان مقدس؛ جایزۀ تلاش هنری: کلاودیو بیزیو (برای فیلم سرزمینی دیگر) 1985: نورما آلئاندرو (گزارش رسمی) و شِر (ماسک)؛ ویلیام هرت (بوسۀ زن عنکبوتی)؛ جایزۀ یک عمر فعالیت هنری: جیمز استوارت