نمایش مبدأ برای فهمی، عبدالسلام عبدالعزیز (۱۹۲۱)


فَهْمی، عَبْدُالسَّلام عَبْدُالعَزیز (۱۹۲۱)<br>
<p>ادیب و فارسی‌پژوه مصری. در دانشگاه تهران درس خواند و با نوشتن پایان‌نامه‌ای با نام ''ناقلان و مترجمان پهلوی به عربی'' دانشنامۀ دکتری گرفت. در بازگشت به کشورش در دانشکدۀ دختران دانشگاه عین‌الشمس به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. از آثارش: ''فتح'' ''قسطنطنیه'' (قاهره، ۱۹۶۹)؛ ''تاریخ سیاسی ایران در قرن ۲۰'' (قاهره، ۱۹۷۲)؛ ''تاریخ زبان‌های ایرانی'' (قاهره، ۱۹۷۲)؛ ''کوروش بزرگ'' (قاهره، ۱۹۷۳)؛ ''سلطان محمد فاتح'' (بیروت، ۱۹۷۴)؛ ''مقایسۀ خسرو و شیرین نظامی و امیرعلی‌شیر نوایی'' (قاهره، ۱۹۸۱)؛ ''تاریخ دولت مغولی در ایران'' (قاهره، ۱۹۸۱)؛ ''مقایسۀ ایوان مداین بحتری و خاقانی شروانی'' (جده، ۱۹۸۲)؛ ''ناپلئون و ایران'' (قاهره، ۱۹۹۱)؛ ''هزارویک‌شب و ادبیات جهان'' (قاهره، ۱۹۹۴)؛ ''دستور زبان فارسی'' (قاهره، ۱۹۹۴)؛ ''ناقلان و مترجمان از پهلوی به عربی،'' به فارسی (تهران، ۱۹۶۴)؛ ''ایرانی‌ها و شرق افریقا'' (تهران، ۱۹۷۷).</p>
<br><!--33186100-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]