فیروزآبادی (کازرون ۷۲۹ـ یمن ۸۱۷ق)

فیروزآبادی (کازرون ۷۲۹ـ یمن ۸۱۷ق)
(مجدالدین ابوطاهر محمد بن یعقوب) لغت‌نویس، مفسر، و ادیب ایرانی و مؤلف کتاب قاموس. به شیخ ابواسحاق شیرازی و به روایتی به ابوبکر صدیق نسب می‌برد و به‌همین سبب خود را «صدیقی» معرفی می‌کرد. از سن ۸سالگی در شیراز به کسب علم و دانش پرداخت. سپس به بغداد، مصر، شام، حجاز، یمن و هند سفر کرد و در محضر اساتید آن‌جا علوم مختلف را فراگرفت. وی مورد توجه فرمانروایان عصر خود بود. در ۷۹۶ق از سوی ملک اشرف، حکمران یمن، به‌عنوان قاضی زبیدِ یمن معرفی شد و به درجۀ شیخ‌الاسلامی رسید. حوزۀ اصلی فعالیت فیروزآبادی لغت‌نویسی است، امّا در زمینۀ تفسیر، تاریخ، و حدیث نیز تألیفاتی دارد. علاوه‌بر قاموس آثار دیگری نیز دارد که برخی از آن‌ها به‌چاپ نرسیده‌اند. سُفَرالسعاده یا صراط‌المستقیم به زبان فارسی از دیگر آثار اوست که به زبان عربی ترجمه شده است.