قاسمی، جمال الدین (دمشق ۱۲۸۳ـ ۱۳۳۲ق)
قاسمی، جمال‌الدین (دمشق ۱۲۸۳ـ ۱۳۳۲ق)
قرآن‌پژوه و مفسر. امام مردم شام و از پیروان سلفیّه بود و به تقلید اعتقاد نداشت. او به تأسیس مذهبی جدید در دین با نام «مذهب جمالی» متهم و بدین سبب در ۱۳۱۳ق دستگیر شد؛ اما چون این اتهام را نپذیرفت، والی شام از او پوزش خواست و آزاد شد. در باب تفسیر، علوم اسلامی و ادبیات بیش از ۷۲ اثر دارد. از آثارش: محاسن‌التأویل در هفده جلد که تحت تأثیر مکتب علمی و متجددانه عبده نگاشته شده است؛ دلائل‌التوحید؛ مذاهب الاعراب و فلسفة‌الاسلام فی الجن؛ شرف‌السباط.