قوام الدین حسن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قَوام‌الدین حسن ( ـ شیراز ۷۵۴ق)

(مشهور به حاجی قوام) وزیر شاه شیخ ابواسحاق اینجو (مظفّری). در دربار حاکم فارس از مقام و منزلت والایی برخوردار بود. برخی از منابع، وی را جدّ ملاصدرای شیرازی، فیلسوف برجستۀ قرن ۱۱ق می‌دانند. حافظ شیرازی در بیت معروف «دریای اخضر فلک و کشتی هلال/هستند غرق نعمت حاجی قوام ما» و همچنین در بیت: «به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن/چه غم دارم که در عالم قوام‌الدین حسن دارم» به قوام‌الدین حسن اشاره کرده و او را ستوده است. حاجی قوام در کارهای نیک و اشاعۀ خیر در زمان خویش، شهرۀ عام و خاص بود.