قیدی شیرازی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قِیدی شیرازی ( ـ هند ۹۹۰ق)

شاعر ایرانی. از مردم شیراز بود و در همان‌جا بالید. در جوانی با مولانا عرفی، غیرتی و قدری همنشین بود. در آخرین سال پادشاهی اسماعیل صفوی دوم به قزوین رفت و از احترام وی برخوردار شد و پس از درگذشت شاه به شیراز بازگشت. در ۹۸۷ق در پادشاهی جلال‌الدین اکبر گورکانی به هند کوچید و تا پایان زندگی‌اش در آن‌جا بود. قیدی از شاعران مکتب وقوع است. اشعار پراکنده‌ای از وی به‌جاست.