لورلای
لورِلای (Lorelei)
در فرهنگ عامۀ ژرمن‌ها، پری رود راین. او دریانوردان را مسحور می‌کند و به سمت تخته‌سنگی که برآن می‌نشیند و گیسوانش را شانه می‌زند، می‌کشاند. اشعار زیادی در وصف او سروده شده است، ازجمله شعر لورلای (پریِ رودخانه)[۱] از هاینریش هاینه[۲]. صخرۀ لورلای در جنوب کوبلنتس[۳] ۱۳۰ متر ارتفاع دارد.