سلطان بندرآباد، مجموعه بنا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلطان بندرآباد، مجموعه بَنا

مجموعه‌ای در رُستاق در ۳۶‌کیلومتری یزد از قرن ۸‌ق. قرن‌ها زیر شن بود. در دورۀ پهلوی بیرون آورده شد. از یک خانقاه، مسجد جامع، حسینیه، آب‌انبار و مقبرۀ شماری از مشایخ سلسله صوفیان فرقۀ دادایی ازجمله سلطان محمودشاه پسر شیخ تقی‌الدین تشکیل شده است. خانقاه تقی‌الدین دادا محمد ( -۷۰۰‌ق) بود. خانقاه و پله‌های محراب و منبر مسجد با کاشی‌های لاجوردی، فیروزه‌ای و کاشی معرق با نقش گره و طرح‌های اسلیمی، خطوط زیبا و مقرنس‌کاری تزئین شده است. جنوب صحن خانقاه صفحه به طول یازده متر و در جنوب آن گنبدی آجری قرار دارد و در فاصلۀ آن‌ها دیواری است که ازاره‌های آن با کاشی‌های فیروزه‌ای، لاجوردی، سیاه و اسلیمی‌های حنایی و فیروزه‌ای پوشانده شده است. گنبد بقعه چهار پنجره دارد. در داخل بقعه یک شمعدان گچی به‌شکل ستونی هشت‌ضلعی قرار دارد که نوک آن به‌شکل ستاره گچ‌بری شده است.