نمایش مبدأ برای محمدرضا میرزایی (عکاس)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمدرضا میرزایی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=1364
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشجوی دکترای تاریخ هنر در دانشگاه سانتاباربارا
| شغل و تخصص اصلی =عکاس
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =فیلادلفیا، مثل اینکه
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =عکاسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:2042150286.jpg|بندانگشتی|محمدرضا میرزایی]]
[[پرونده:2042150286-2.jpg|بندانگشتی|از مجموعه‌ی «عکس‌های جدید»]]
محمدرضا میرزایی (1364)

عکاس ایرانی مقیم آمریکا. علاوه بر برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی در ایران، آثاری را در ایتالیا و آمریکا در قالب کتاب منتشر کرده است.

در سال 1364 به دنیا آمد. پس از آموزش گرافیک در هنرستان صدا و سیما و ادبیات ایتالیایی در دانشگاه آزاد، به آمریکا رفت و کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی هنرهای زیبا از دانشگاه پنسیلوانیا گرفت. در حال حاضر دانشجوی دکترای تاریخ هنر در دانشگاه سانتاباربارا است. 

در مجموعه‌ی ''مثل این‌که''، میرزایی جزئیات روزمره‌ی زندگی را مورد هدف قرار می‌گیرد و با قاب‌بندی خاص خود، این جزئیات ظاهراً بی‌اهمیت را در مرکز توجه مخاطب قرار می‌دهد تا با نگاهی جدید آن‌ها را از نو کشف کند. مثلاً ظرف کثیف غذا که داخلش با آب پر شده تا کار برای شستشوی آن در آینده راحت‌تر باشد. در مجموعه‌ی بعدی با عنوان ''فیلادلفیا''، میرزایی نتیجه‌ی شب‌گردی‌های بی‌هدهفش در آن منطقه را به ثبت رسانده است. در روزهایی که در انزوای کامل می‌گذرانده و هیچ مسیری برای پیاده‌روی خود در نظر نمی‌گرفته است. در مجموعه‌ی آخرش با عنوان ''کارت پستال'' فضایی انتزاعی آفریده که شباهت بسیاری به نقاشی‌های [[مارک روتکو]] دارد.

میرزایی در کتاب ''چیزی که ندارم''، داستان بلندی به زبان ایتالیایی نوشته و آن را در کنار عکس‌های خود قرار داده است. وی همچنین مجموعه‌ای از داستان‌های استفانو بنی<ref>Stefano Benni</ref> را از ایتالیایی به فارسی برگردانده است که نشر حرفه‌هنرمند آن را با عنوان ''دیگر تنها نیستی'' منتشر کرده است. 
[[رده:عکاسی]]