مرشد بروجردی
مُرشِد بروجردی ( ـ هند ۱۰۳۰ق)
شاعر ایرانی. در همدان مدارج ترقی شعر و ادب را پیمود. پس از آن به اصفهان و از آن‌جا به شیراز سفر کرد و هشت سال در ملازمات محمدقلی‌خان، حاکم شبانکاره، بود و در اندک‌زمانی در شاعری آوازه یافت. چون محمدقلی‌خان درگذشت، به دعوت میرزا غازی‌بیگ ترخان، والی سند، به آن‌جا رفت و از او لقب خانی و منصب وکالت یافت. در ۱۰۲۶ق به‌خدمت شاهزاده خرم (شاه‌جهان آینده) پیوست و تا پایان زندگی‌اش در این کار بود. ساقی‌نامه‌ای در ۱۲۰ بیت و نیز دیوان اشعاری از وی به‌جا مانده است.