مغز چوب
مغز چوب (Pith)
در گیاه‌شناسی، بافت گیاهی که مخصوصاً محل ذخیرۀ غذایی و مرکب از سلول‌های نسبتاً بزرگ مخصوصاً پارانشیم به هم فشرده است و مرکز ساقه را درون استوانۀ آوندی اشغال می‌کند (در درختان به‌سبب نمو بافت‌های چوبی کم می‌شود). در مشرق‌زمین کاغذ برنج را از مغز ساقۀ بعضی بوته‌ها می‌ساختند.