ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی به‌سوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | <p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی به‌سوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | ||
'''برخی از جوایز''' | |||
* <p>لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)</p> | * <p>لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)</p> | ||