نمایش مبدأ برای ملکم، سر جان (۱۷۶۹ـ۱۸۳۳)


مَلْکُم، سِر جان (۱۷۶۹ـ۱۸۳۳)(Malcolm, Sir John)<br>
[[پرونده: 38404900.jpg | بندانگشتی|مَلْکُم، سِر جان]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = سر جان ملکم
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۷۶۹م
|تاریخ مرگ=۱۸۳۳م
|دوره زندگی=
|ملیت=انگلیسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
|شغل و تخصص های دیگر=سیاستمدار
|سبک =
|مکتب =
|سمت =نماینده، سفیر و صاحب منصب بریتانیا در هند و ایران
|جوایز و افتخارات =
|آثار =تاریخ سیاسی هند (۱۸۱۱)؛ تاریخ ایران (در ۲ جلد، لندن، ۱۸۱۵) 
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>سیاستمدار و خاورشناس انگلیسی. برای خدمت در دستگاه نظامی شرکت هند شرقی انگلیس به هند رفت (۱۷۸۲) و در آن‌جا فارسی را به‌خوبی فراگرفت. مترجم فارسی فوج نظام حیدرآباد (۱۷۹۲)، منشی سر الیور د کلارک فرماندۀ کل نیروهای انگلیسی در مدرس (۱۷۹۵ـ۱۷۹۷)، و معاون نمایندۀ مقیم انگلیس در حیدرآباد (۱۷۹۸) بود. در ۱۷۹۹ـ۱۸۰۱ لرد ولزلی فرماندار کل هند او را به سفارت به دربار فتح‌علی‌شاه قاجار فرستاد و او دو پیمان بازرگانی و سیاسی با مقامات ایرانی بست (۱۸۰۰). در بازگشت به هند، منشی مخصوص فرماندار کل (۱۸۰۱ـ۱۸۰۳)، و نمایندۀ مقیم در دربار سندیا (۱۸۰۴) و میسور (۱۸۰۵) شد. در ۱۸۰۸ بار دیگر به ایران اعزام گشت و با چهار کشتی به خلیج فارس آمد، اما فتح‌علی‌شاه به رعایت جانب فرانسوی‌ها به او اجازۀ ورود به خاک ایران نداد. در ۱۸۱۰ باز به ایران آمد و همراهان وی به آموزش سپاه ایران پرداختند. در ۱۸۱۱ ایران را ترک گفت. پس از سال‌ها خدمت در هند و رسیدن به مناصب بلند لشکری و کشوری در آن‌جا، مانند فرمانداری بمبئی (۱۸۲۷ـ۱۸۳۰)، سرانجام در ۱۹۳۰ برای همیشه به انگلستان بازگشت. به شعر فارسی علاقۀ فراوان داشت و فردوسی را به هومر حماسه‌سرای یونانی مانند می‌کرد. از آثارش: ''تاریخ سیاسی هند'' (۱۸۱۱)؛ ''تاریخ ایران'' در ۲ جلد (لندن، ۱۸۱۵) که به فارسی ترجمه شده است.</p>
<br><!--38404900-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:مورخان و کتابهای تاریخ]]
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]]
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:هند]]