منصور بن قراتکین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

منصور بن قَراتَکین ( ـ۳۴۰ق)

سردار سامانیان و سپهسالار خراسان (حک: ۳۳۵ـ۳۴۰ق). وی پیش از این در خدمت ابراهیم سیمجوری سپهسالار خراسان بوده و در ۳۳۳ق همراه او به خراسان آمده بود. منصور در جریان شورش ابوعلی محتاج چغانی که در ۳۳۵ق نیشابور را تصرف کرده بود به ترتیبی خود را به مرو رسانید و به امیر نوح ‌بن نصر سامانی پیوست. پس از آن‌که نوح در رمضان ۳۳۵ق بر اوضاع مسلط شد، منصور بن قراتکین را به سپهسالاری خراسان منصوب کرد و او تا ۳۴۰ق در این مقام باقی ماند. منصور بن قراتکین در این سال‌ها مدتی با ابومنصور طوسی و یک چند با پسران بویه در کشمکش‌ بود. در ۳۳۹ق از نبودن رکن‌الدولۀ دیلمی در ری استفاده کرد و آن‌جا را تصرف نمود و تا کرمانشاه پیش راند و در تعقیب رکن‌الدوله بر اصفهان نیز دست انداخت، لیکن کاری مهم از پیش نبرد. وی‌ در اواخر دورۀ سپهسالاری خود، به‌سبب ناتوانی در فرماندهی سربازان، از کار کناره‌گیری کرد و خواستار اکتفا به حکومت هرات شد. او از اصفهان به ری بازگشت و در نیشابور درگذشت.