مهرپویا، عباس (تهران ۱۳۱۲ ـ همان جا ۱۳۷۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=عباس مهرپویا|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۱۲ش|تاریخ مرگ=همان‌جا ۱۳۷۱ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


مهرپویا، عباس (تهران ۱۳۱۲ ـ همان‌جا ۱۳۷۱ش)<br>
مهرپویا، عباس (تهران ۱۳۱۲ ـ همان‌جا ۱۳۷۱ش)<br>
[[پرونده: 38549500.jpg | بندانگشتی|مهرپويا، عباس]]خوانندۀ ایرانی پاپ و نوازندۀ سیتار. خواندن آواز را از نوجوانی در باشگاه‌های تهران آغاز کرد و در سال‌های اواسط دهۀ ۱۳۴۰، با اجرای ترانه‌هایی با شیوه و پسند آن روز، شهرت یافت. صدای بم، لحن و تلقی خاص او از موسیقی و کلام و تلفیق آن‌ها، او را خواننده‌ای صاحب سبک معرفی کرد. مهرپویا در سفر به هندوستان، مجذوب صدای سیتار شد و پس از مدتی تعلیم، سعی کرد از آن به‌مثابۀ ساز همنواز برای آواز خود استفاده کند. از ترانه‌‌های او، «من از قبیله لیلی» شهرت دارد. آلبومی از او با اشعار پرویز وکیلی و دیگران منتشر شده است.
[[پرونده:مهرپویا، عباس.jpg|بندانگشتی|عباس مهرپویا]]
 
خوانندۀ ایرانی پاپ و نوازندۀ [[سیتار]]. خواندن آواز را از نوجوانی در باشگاه‌های تهران آغاز کرد و در سال‌های اواسط دهۀ ۱۳۴۰، با اجرای ترانه‌هایی با شیوه و پسند آن روز، شهرت یافت. صدای بم، لحن و تلقی خاص او از موسیقی و کلام و تلفیق آن‌ها، او را خواننده‌ای صاحب سبک معرفی کرد. مهرپویا در سفر به [[هندوستان]]، مجذوب صدای سیتار شد و پس از مدتی تعلیم، سعی کرد از آن به‌مثابۀ ساز همنواز برای آواز خود استفاده کند. از ترانه‌‌های او، «من از قبیله لیلی» شهرت دارد. آلبومی از او با اشعار پرویز وکیلی و دیگران منتشر شده است.
<br><!--38549500-->
<br><!--38549500-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۹

عباس مهرپویا
زادروز تهران ۱۳۱۲ش
درگذشت همان‌جا ۱۳۷۱ش
ملیت ایرانی
گروه مقاله موسیقی

مهرپویا، عباس (تهران ۱۳۱۲ ـ همان‌جا ۱۳۷۱ش)

عباس مهرپویا

خوانندۀ ایرانی پاپ و نوازندۀ سیتار. خواندن آواز را از نوجوانی در باشگاه‌های تهران آغاز کرد و در سال‌های اواسط دهۀ ۱۳۴۰، با اجرای ترانه‌هایی با شیوه و پسند آن روز، شهرت یافت. صدای بم، لحن و تلقی خاص او از موسیقی و کلام و تلفیق آن‌ها، او را خواننده‌ای صاحب سبک معرفی کرد. مهرپویا در سفر به هندوستان، مجذوب صدای سیتار شد و پس از مدتی تعلیم، سعی کرد از آن به‌مثابۀ ساز همنواز برای آواز خود استفاده کند. از ترانه‌‌های او، «من از قبیله لیلی» شهرت دارد. آلبومی از او با اشعار پرویز وکیلی و دیگران منتشر شده است.