مولر، فریدریش ماکس (۱۸۲۳ـ۱۹۰۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مولِر، فریدریش ماکْس (۱۸۲۳ـ۱۹۰۰)(Muller, Friedrich Max)

مولِر، فريدريش ماکْس

خاورشـناس آلمانی. فرزند ویلهلم مولر، شاعر آلمانی، بود. در دانشگاه‌های لایپزیگ در برلین، زبان‌های عربی و عبری و سانسکریت و فقه‌اللغۀ زبان‌های هندو اروپایی آموخت و در فرانسه ادامۀ تحصیل داد. در ۱۸۴۶ به انگلستان کوچید و در آن‌جا شرکت هند شرقی انگلیس، او را به هند فرستاد. از ۱۸۴۸ در آکسفورد سکونت گزید و استاد زبان‌شناسی تطبیقی در دانشگاه آکسفورد شد. در ۱۸۷۶ از تدریس دست کشید و با همکاری جمعی از دانشمندان به انشاء مجموعۀ عظیم کتب مقدس شرق در ۵۰ جلد (۱۸۷۹ـ۱۹۱۰) پرداخت. از آثارش: تاریخ ادبیات قدیم سانسکریت به انگلیسی (۱۸۵۹)؛ دستور زبان سانسکریت (۱۸۶۶)؛ مقدمه‌ای بر علم اسطوره‌شناسی در ۲ جلد (۱۸۹۷)؛ مقدمۀ علم دین (۱۸۷۳)؛ ترجمۀ قسمتی از اوپانیشادها؛ نشر ریگ‌ودا با تفسیر سایانا در ۶ جلد (۱۸۴۹ـ۱۸۷۵).