نمایش مبدأ برای میرزا عبدالباقی منجم‌باشی لنگرودی

میرزا عبدالباقی منجم‌باشی لنگرودی   ( - حـ 1275ق)

از رجال دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر میرزا محمدمهدی معروف به حاج آقا بزرگ پسر میرزا موسی منجم‌باشی معروف به نایب رشتی. میرزا عبدالباقی دخترزادۀ [[شاهرخ افشار]] و داماد [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]] بود. خاندان منجم‌باشی حدود یک قرن حکومت گیلان را در دست داشتند. میرزا عبدالباقی تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش لنگرود به انجام رساند. او علوم عقلی و ریاضیات را در مشهد آموخت. در موضوع کیمیاگری نیز مطالعاتی انجام داد. 

در میان منجم‌باشی‌های لنگرودی، میرزا عبدالباقی از جمله افرادی بود که در علم نجوم معلومات داشته و چنین عنوانی برایش موروثی و صرفاً یک لقب نبوده است. او پس از پدرش، به مقام پیشکاری و وزارت گیلان رسید. در جمادی‌الاول 1267ق به جای حاج شیخ محمدرحیم بروجردی، متولی‌باشی [[آستان قدس رضوی]] شد (به مدت یک‌سال و دوماه) تا این‌که در رمضان 1270ق [[میرزا آقاخان نوری]] صدراعظم، برادر بزرگش میرزا فضل‌الله وزیرنظام را به جای میرزا عبدالباقی منصوب کرد. پس از آن، میرزا عبدالباقی به تهران رفت و مقیم آن‌جا شد و حدود 1275ق همان‌جا نیز درگذشت. او را در [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] شهرری به خاک سپردند. 
----



<br />
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]