میرزا محمدباقر بواناتی

میرزا محمدباقر بواناتی (بوانات حـ ۱۲۳۰ تا ۱۲۳۵ق- تهران 1310ق)

(نام‌های دیگر: میرزا محمدباقر بن صابر بواناتی؛ محمدباقر بواناتی شیدانی؛ معروف به ابراهیم معطر) ادیب و شاعر و روشنفکر آزادی‌خواه ایرانی. آموزگار زبان فارسی ادوارد براون، خاورشناس شهیر انگلیسی، بود. در اوایل جوانی٬ مدتی درویش‌مسلک بود. پس از آن نصرانی و سپس کلیمی شد. طی سیر فکری و تغییر عقیده، مدتی دهری‌مسلک و بی‌دین شد. اما عاقبت به اسلام گروید و در ترویج مذهب اسلام با تعصب بسیار پیش رفت. سید جمال‌الدین اسدآبادی که از هندوستان به مکه رفته بود، او را در بوشهر دید و پس از مباحثه و مناظره، باعث شد او که تازه مسیحی شده بود، تسلیم و مسلمان شود.

در یکی از دهستان‌های بوانات متولد شد. اگرچه تاریخ تولدش مشخص نیست، اما احتمالاً بین ۱۲۳۰ تا ۱۲۳۵ق باشد. او فرزند صابر شیدانی و از خانواده‌ای بود. مبادی علوم عصر خود را در زادگاهش فراگرفت. حدود ۱۲سالگی، بدون اطلاعِ خانواده‌اش به شیراز رفت و آنجا به تحصیل پرداخت و زبان انگلیسی را نیز آموخت. هنگام جوانی، به سبب مشهور بودن به دهری‌گری و بی‌دینی و بیان سخنان بدعت‌آمیز، ناچار شد شیراز را ترک کند و به برازجان برود. سپس به هند و بغداد سفر کرد. پس از بازگشت به وطن، به بوشهر رفت و آنجا ازدواج کرد. مدتی نیز مترجم کنسولگری انگلیس بود. از آنجا راهی لندن شد. او که مدتی معروف بود به «میرزا محمدباقر خدایی» و نیز «میرزا محمدباقر کفری» و «ابراهیم جان معطر»، در لندن خودش را «محمدباقر ایرانی» نامید. آنجا به تدریس زبان عربی و فارسی مشغول بود و از این راه، امرار معاش می‌کرد. در همین دوره زبان و ادب فارسی را به ادوارد براون آموزش داد.