نمایش مبدأ برای میلانیان، هرمز (تهران ۱۳۱۶ش)


میلانیان، هرمز (تهران ۱۳۱۶ش)<br>
[[پرونده: 38609400.jpg | بندانگشتی|ميلانيان، هرمز]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هرمز میلانیان
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۳۱۶ش
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت= ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، دکتری از فرانسه
| شغل و تخصص اصلی =زبان شــناس، پژوهشـگر و فرهنگ نویس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد زبان شناسی همگانی گروه زبان شناسی دانشگاه تهران، استاد زبان شناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبان شناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسی ـ فرانسه
|جوایز و افتخارات =
|آثار = کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =زبان شناسی و ترجمه
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>زبان‌شــناس، پژوهشـگر و فرهنگ‌نویس ایرانی؛ نخستین مدرس و استاد زبان‌شناسی عمومی مدرن در ایران، استاد زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین ''فرهنگ فارسی‌ـ‌فرانسه''. پس از طی دوره‌های ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۳۴ش به دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۳۷ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی گرفت. سپس در ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و در ۱۳۴۴ پس از دریافت دانشنامۀ دکتری به ایران بازگشت و در بنیاد فرهنگ ایران به کار پرداخت و مسئول بخش تاریخ زبان فارسی این بنیاد شد. چندی بعد با موفقیت در امتحان استادیاری دانشگاه تهران، در بخش زبان‌شناسی همگانی گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران تدریس کرد و درضمن تا آغاز انقلاب ایران با فرهنگستان زبان آن زمان همکاری داشت و در امر واژه‌گزینی برای مفاهیم نوین در بسیاری از رشته‌های علوم اجتماعی و دیگر دانش‌ها سهیم بود. از ارزنده‌ترین خدمات او در زبان‌شناسی، نظارت بر ترجمۀ آثار کلاسیک زبان‌شناسی و رهبری پژوهش‌های نظام‌یافته بر روی متونی چون ''شاهنامه'' و مسائل نویی مانند آموزش زبان فارسی و بررسی نظام خط فارسی در قالب راهنمایی‌های رساله‌های دانشجویانش بود. پس از انقلاب به فرانسه رفت و به محض ورود به‌عنوان استاد مهمان در دانشگاه سوربن استخدام شد و پس از ژیلبر لازار مدت‌ها مدیریت بخش فارسی این دانشگاه را به‌عهده داشت. از آثار اوست: ''کهنه و نو در زبان فارسی''؛ ''گسترش و تقویت'' ''فرهنگی زبان فارسی''.</p>
<br><!--38609400-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]