نصرالله دیبا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نصرالله دیبا (1240- 1312ش)

(با نام کامل: نصرالله دیبا ناصرالسلطنه تبریزی؛ ملقب به دبیرالسلطنه و ناصرالسلطنه) از رجال اواخر قاجاریه و اوایل دورۀ پهلوى. او از منشیان دستگاه مظفرالدین میرزای ولیعهد، و پسر ارشد حاجی میرزا رفیع نظام العماء تبریزی بود. از آن جا که عمویش، میرزا فضل الله خان، نیز در تبریز منشی باشی مظفرالدین میرزای ولیعهد بود، او هم در زمرۀ منشیان ولیعهد شد و پس از تکمیل تحصیلات خود در تبریز، به سمت ولیعهد مظفرالدین میرزا انتخاب شد. سپس ریاست خالصه‌جات آذربایجان را به عهده گرفت و پس از آن، رئیس کل خالصه ایران شد. از این راه به تحصیل ثروت نیز پرداخت و بسیار ثروتمند شد، اما پس از مرگش تقریباً تمام آن دارایی ها از بین رفت و برای ورثه اش چیز زیادی بر جا نماند.

در 1309ق ملقب به لقب دبیرالسلطنه و در زمان سلطنت مظفرالدین شاه به لقب ناصرالسلطنه ملقب شد.

ناصرالسلطنه زبان فرانسه را خوب می‌دانست و نستعلیق و شکسته را به خط خوش می‌نوشت.