نصر بن سیار لیثی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَصر بن سَیّار لیثی (۴۶ـ ساوه ۱۳۱ق)

حاکم بلخ و خراسان و از شاعران و خطیبان عرب در زمان بنی‌امیه. در ۱۲۰ق به ولایت خراسان منصوب شد. به دانایی و تدبیر شهرت داشت و زمانی‌که در دوران حکومت او، در خراسان، دعوت عباسیان قوت گرفته بود مروانیان را از خطر آنان آگاه کرد ولی کسی به اخطار او توجهی نکرد. زمانی‌که ابومسلم بر خراسان تسلط یافت و خلیفه نیز کمکی به نصر نکرد او در ۱۳۰ق از مرو خارج شد و در ساوه در حالی‌که منتظر رسیدن کمک از سوی بنی‌امیه بود درگذشت.