نمایش مبدأ برای نفیسی، سعید (تهران ۱۲۷۴ـ همان جا ۱۳۴۵ش)


نَفیسی، سعید (تهران ۱۲۷۴ـ همان‌جا ۱۳۴۵ش)<br>
[[پرونده: 39135500.jpg | بندانگشتی|نَفيسي، سعيد]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = سعید نفیسی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۲۷۴ش
|تاریخ مرگ=همان جا ۱۳۴۵ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل زبان و ادبیات فرانسه در پاریس 
| شغل و تخصص اصلی =ادب پژوه، مورخ
|شغل و تخصص های دیگر=داستان نویس، مترجم و روزنامه نگار
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه تهران، رییس اداره فلاحت، رییس اداره کارگزینی و رییس مدرسه عالی تجارت، عضو فرهنگستان ایران و فرانسه 
|جوایز و افتخارات = برنده نشان لژیون دونور برای فرهنگ فرانسه ـ فارسی (۲ جلد)
|آثار = احوال و اشعار رودکی (۳ جلد، ۱۳۰۹ـ۱۳۱۰ش)؛ بابک خرم دین (۱۳۳۳ش)
|خویشاوندان سرشناس =علی اکبرخان ناظم الاطبا (پدر)
|گروه مقاله =ادبیات فارسی، تاریخ ایران، زبان شناسی و ترجمه، فرهنگ نامه و مرجع نویسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>ادب‌پژوه، مورّخ، داستان‌نویس، مترجم، روزنامه‌نگار ایرانی. فرزند علی‌اکبرخان ناظم‌الاطبا بود. تا سال سوم دبیرستان را در تهران گذراند و در پاییز ۱۲۸۸ش به سوئیس رفت و در شهر نوشاتل دورۀ دوم متوسطه را آغاز کرد. یک سال بعد به پاریس رفت و به تحصیل زبان و ادبیات فرانسه پرداخت. در ۱۲۹۷ش به ایران بازگشت و به تدریس در دبیرستان‌ها مشغول شد و ضمناً به عضویت انجمن دانشکده درآمد. در مجلۀ ''دانشکده''، تهیۀ مقالات و تصحیح و طبع آنها را به او سپردند. چندی بعد، در انجمن ادبی ایران نیز عضویت یافت و بعد مدیریت مجلۀ ''فلاحت و تجارت''، ریاست ادارۀ فلاحت، ریاست ادارۀ کارگزینی، و ریاست مدرسۀ عالی تجارت را در وزارت فواید عامه به‌عهده گرفت و از آن پس صرفاً به تدریس در مدرسه‌ها پرداخت. بعد از تأسیس دانشگاه تهران، به استادی دانشگاه تهران برگزیده شد. سعید نفیسی از نویسندگان پرکار بود و آثار متنوع بسیاری از خود به‌‌جای گذارد، که در همۀ آن‌ها روانی و شیوایی نثر و قدرت قلم او نمایان است. تألیفات او به ۲۵۰ کتاب و رساله می‌رسد و مقالات فراوانی دارد. از آثار مهم او ''فرهنگ فرانسه ـ فارسی'' (۲ جلد) است که برندۀ نشان لژیون دونور شد. عضو فرهنگستان ایران و فرانسه بود. از ترجمه‌های اوست: ''ایلیاد و ادیسه''، اثر هومر (۱۳۳۴ و ۱۳۳۷ش)؛ ''آرزوهای بر باد رفته''، اثر بالزاک (۱۳۳۷ش). از تصحیحات اوست: ''کلیات عراقی'' (۱۳۳۸)؛ ''دیوان قصاید و غزلیات نظامی'' (۱۳۳۸ش)؛ ''تاریخ مسعودی'' (۱۳۱۹ـ۱۳۳۲ش)؛ ''دیوان انوری'' (۱۳۳۷ش). از داستان‌های اوست: ''فرنگیس'' (۱۳۱۰ش)؛ ''نیمه‌راه بهشت''؛ ''ستارگان سیاه'' (۱۳۱۶ش). از تألیفات و تحقیقات اوست: ''احوال و اشعار رودکی''، ۳ جلد (۱۳۰۹ـ۱۳۱۰ش)؛ ''بابک خرم‌دین'' (۱۳۳۳ش)؛ ''مسیحیت در ایران تا صدر اسلام'' (۱۳۴۳ش)؛ ''سرچشمۀ تصوف در ایران'' (۱۳۴۵ش)؛ ''تاریخ نظم و نثر در ایران'' (۱۳۴۲ش)؛ ''تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دورۀ معاصر'' (۱۳۳۵ش)؛ ''تاریخ تمدن ایران ساسانی'' (۱۳۳۱ـ۱۳۴۴ش)؛ ''تاریخ بیمارستان‌های ایران'' (۱۳۲۹ش)؛ ''شاهکارهای نثر فارسی معاصر'' (۱۳۳۰ـ۱۳۳۲ش)؛ ''در پیرامون تاریخ بیهقی'' (۱۳۴۲ش).</p>
<br><!--39135500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:مورخان و کتابهای تاریخ]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:مترجمان]]
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]