نقش بدیع

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نقش بَدیع

سرودۀ غزالی مشهدی، منظومه‌ای در حکمت و عرفان، به وزن مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی. غزالی این مثنوی را در ۷هزار بیت سروده. در آغاز به نام شاه طهماسب بود، ولی به نام خان‌زمان پایان یافت و غزالی در ازای هر بیت آن صله‌ای گران گرفت. نقش بدیع با مقدمه‌ای به نثر شروع می‌شود.