نوبت مرتب

نوبت مرتّب

از اقسام نُه‌گانۀ تصنیف در موسیقی قدیم ایران پس از اسلام. به نقل از عبدالقادر مراغی، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شکل تصانیف نوبت مرتب بود که از چهار بخش ساخته می‌شد. بخش اول با نام قول براساس شعر عَرَبی است، بخش دوم با نام غزل بر مبنای شعر پارسی بود، بخش سوم با نام ترانه، بر وزن رباعی بوده است و بخش چهارم با نام فروداشت که شبیه بخش اول، قول، بود با این تفاوت که حالت فرود و پایان موسیقی را هم القا می‌کرد.