نورالدین اسماعیل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نورالدّین‌ اسماعیل ( ـ ۵۷۷ق)

امیر شام (۵۶۹ـ۵۷۰ق) و پس از آن امیر حلب (۵۷۷ق)، از سلسلۀ اتابکان زنگی، ملقب به ملک صالح، فرزند نورالدین محمود بن عمادالدین زنگی اول. پس از مرگ پدر در یازده‌سالگی جانشین پدر شد. کفیل او شمس‌الدین محمد بن عبدالملک المقدم بود. صلاح‌الدین ایوبی در آغاز کار اطاعت خود را از او اعلام داشت؛ اما پس از چند ماه به درخواست شمس‌الدین محمد که بر سر اختلافات خود با گروهی دیگر از امیران دمشق و حلب بود که نورالدین اسماعیل را به حلب برده بودند وارد شام شد و به نام ملک صالح به تصرف نواحی آن پرداخت و در ربیع‌الاول سال ۵۷۰ق وارد دمشق شد و در جمادی‌الاخر همان سال حلب را محاصره کرد، اما به‌سبب حمایت مردم حلب از نورالدین اسماعیل و حمله دوم امیر موصل استمداد نمود. سپاه او در رمضان ۵۷۰ق مغلوب صلاح‌الدین شد. پس از این جنگ، نام نورالدین را از خطبه و سکه بینداخت. سرانجام در شوّال همان سال میان آنان مصالحه شد و نورالدین در امارت حلب باقی ماند.