نمایش مبدأ برای نیریزی، میر شهاب الدین ( ـ تهران ۱۳۲۰ق)


نِیْریزی، میر شهاب‌الدین (  ـ تهران ۱۳۲۰ق)<br>
مدرّس [[فلسفه]]. وی از نوادگان عارف مشهور، سید قطب‌الدین تبریزی، است. یکی از بزرگ‌ترین مدرّسان کتاب ''[[اسفار]]'' در زمان خود بود. او پس از درگذشت استادش [[قمشه ای، آقا محمدرضا (قمشه ۱۲۴۱ـ تهران ۱۳۰۶ق)|آقا محمدرضا قمشه‌ای]]، کرسی تدریس وی را در مدرسۀ صدر عهده‌دار شد. از آثار برجای مانده از او ''رسالۀ [[حقیقه الوجود|حقیقة‌الوجود]]'' است که در آن به اثبات وحدت شخصی وجود و نفی وحدت تشکیکی پرداخته و بر سیاق شارحان ابن عربی چون ابن ترکه و قونوی مباحث خود را مطرح ساخته است. [[آشتیانی، میرزا مهدی (ح ۱۳۰۶ـ ۱۳۷۲ق)|میرزا مهدی آشتیانی]]، [[آشتیانی، میرزا احمد (۱۳۰۰ـ۱۳۹۵ق)|میرزا احمد آشتیانی]]، شیخ مهدی امیرکلایی مازندرانی، سید کاظم عصّار، سید موسی زرآبادی و شیخ عبدالحسین رشتی از شاگردان اویند.
<br><!--39230500-->
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:اسلام، ایران و شرق]]