هوشنگ احراری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
هوشنگ احراری
زادروز رشت 13 دی 1310ش
درگذشت تهران 2 مهر 1372ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دورۀ تخصصی جراحی عمومی- دانشگاه تهران/ دورۀ فوق تخصص جراحی عروق- دانشگاه پزشکی استکهلم
شغل و تخصص اصلی پزشکِ متخصص جراحی عروق
شغل و تخصص های دیگر استاد دانشگاه
آثار  جراحی عروق؛ سیناپس جراحی (2جلد)
گروه مقاله پزشکی
هوشنگ احراری
هوشنگ احراری

هوشنگ احراری (رشت 13 دی 1310ش- تهران 2 مهر 1372ش)

پزشک ایرانی متخصص جراحی عروق و استاد دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر زادگاهش گذراند و سال دریافت دیپلم طبیعی (1329) در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد. پس از پایان دورۀ 6سالۀ پزشکی، از سال 1335 تا 1343 با سمت دستیار، در بخش جراحی بیمارستان پهلوی (امام خمینی فعلی) خدمت کرد. در اوائل این دوره به تحصیل رشتۀ جراحی عمومی مشغول شد و آبان سال 1338 از دانشگاه تهران گواهینامۀ تخصصی جراحی عمومی دریافت کرد. سال 1343 به عنوان استادیار گروه آموزشی جراحی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران استخدام شد. در فاصلۀ 1342- 1343 با بهره گرفتن از فرصت تحصیلی دولت سوئد به آن کشور رفت و در دانشگاه پزشکی استکهلم به ادامۀ تحصیل پرداخت و در رشتۀ جراحی عروق فوق تخصص گرفت.

احراری از سال 1347 استادیار بخش یک جراحی بیمارستان پهلوی و سرپرست درمانگاه‌های جراحی و امور درمانگاه اورژانس جراحی آن بیمارستان بوده است. از جمله خدمات وی در این دوره به تاسیس بخش جراحی عروق در بیمارستان مذکور می‌توان اشاره کرد. او از اواخر اردیبهشت 1348 با گرفتن رتبۀ دانشیاری، به سمت دانشیار رشتۀ جراحی عمومی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران انتخاب شد. سال بعد برای گذراندن یک دورۀ بازآموزی بیماری‌های عروق به لندن رفت و یک‌ماه در آن‌جا ماند. احراری در سال 1354 به عنوان رئیس بخش جراحی عمومی و جراحی عروق دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تهران منصوب شده است و در اواخر 1356 به اخذ رتبۀ استادی نایل آمد. از اواخر دی 1358 سرپرستی گروه آموزشی جراحی مجتمع پزشکی امام خمینی به او محول شد. احراری در 5 تیر 1369 بازنشسته شده ولی تا پایان عمرش به فعالیت‌های علمی، درمانی و آموزشی ادامه داد.

احمد احراری در آکادمی جراحان بزرگ امریکا عضویت داشت. وی بارها در کنگره‌های پزشکی بین‌المللی شرکت کرد؛ از جمله کنگرۀ جراحی عروق (لندن- 1347)، کنگرۀ بازآموزی جراحی (مهر 1354- تهران) و کنگرۀ جراحان امریکا (اکتبر 1983). وی به عنوان استاد راهنما و مشاور، در اجرای پروژه‌های پژوهشی و پایان‌نامه‌های زیادی مشارکت داشت. از کارهای مهم و مبتکرانۀ وی در زمینۀ تخصصش به این موارد می‌توان اشاره کرد: نخستین پیوند مصنوعی بر روی آئورت (1347) در بیمارستان پهلوی، به کار بردن ستریماید[۱] در کیست هیداتیک[۲]، استفاده از دستگاه رسپیراتور[۳] انگستروم[۴] در اتاق عمل، تهیۀ دستگاه سونوگرافی عروق و استفاده از آن در بخش جراحی، تهیۀ دستگاه کلیۀ مصنوعی برای بیمارستان پهلوی و استفاده از آن برای بیماران.

از احراری جز مقالات متعددی که در زمینۀ جراحی عمومی یا عروق در نشریات تخصصی داخلی و نشریات فرانسوی یا انگلیسی‌زبان چاپ شده دو کتاب جراحی عروق و سیناپس جراحی (2جلد) نیز چاپ و منتشر شده است.


  • گلزار مشاهیر، مریم آقاشیخ‌محمد و سعید نوری نشاط؛ تهران، 1377
  • شرح حال تخصصی استادان و دانشیاران کشور، ج2، محسن تهرانی‌زاده؛ تهران، 1373




  1. Cetramide
  2. Kyste hydatique
  3. Respirator
  4. Angstrom