هیتورف، یوهان ویلهلم (۱۸۲۴ـ۱۹۱۴)
هیتورْف، یوهان ویلْهِلْم (۱۸۲۴ـ۱۹۱۴)(Hittorf, Johann Wilhelm)
فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۸۶۲، با همکاری یولیوس پلوکر[۱] اثرگذاری دما بر طیف[۲] اجسام را کشف کرد. در ۱۸۶۹، طی آزمایش‌هایی با عبور برق از گازهای رقیق متوجه شد که آهنربا مسیر پرتوهای گسیل‌شده از کاتد را منحرف می‌کند. همچنین، خواص چندشکلی[۳] یا دگروارگی سلنیوم و فسفر را بررسی کرد، و با استفاده از دگروارگی فسفر موفق به تولید بلورهای سیاه شد. هیتورف در بُن[۴]، زاده شد. از ۱۸۵۲ تا ۱۸۷۹، استاد فیزیک و شیمی در دانشگاه مونستر[۵] و از ۱۸۷۹ تا ۱۸۸۹، مدیر آزمایشگاه‌های علوم فیزیکی آن‌جا بود. کار هیتورف در زمینۀ الکتریسیته[۶] منجر به تحقیقات دانشمند انگلیسی، ویلیام کروکس[۷]، شد. این تحقیقات سبب شدند فیزیک‌دان انگلیسی، جوزف جان تامسون[۸]، کشف کند که پرتو کاتدی متشکل از الکترون‌هاست.
