هیپوکاست

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هیپوکاسْت (hypocaust)

هيپوکاسْت

نوعی وسیلۀ گرمایشی سفالین (رومی) که با جریان هوای گرم در زیر آن گرم می‌شد. نخست رومی‌ها برای حمام‌ها از آن استفاده می‌کردند (ح۱۰۰پ‌م)، اما بعدها در منازل شخصی نیز استفاده شد. هیپوکاست‌ها از تجهیزات عادی خانه‌های سنگی در مناطق سردتر امپراتوری روم بودند؛ اما در ساختمان‌های چوبی کاربردی نداشتند. خانۀ ثروتمندان معمولاً دارای یک تون حمام برای گرم‌کردن چند اتاق بود. در خانه‌های بزرگ‌تر احتمالاً چند تون وجود داشت، و (قرن اول) مجراهایی در دیوارها و سقف‌ها ساخته شدند تا گرما را به‌ یک اندازه در همۀ ساختمان پخش کنند.