پارسی، شیوه معماری
پارسی، شیوۀ معماری
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از زمان مادها تا انقراض دولت هخامنشی رایج‌بوده است. مجموعۀ پارسه (تخت جمشید)، کعبۀ زردشت، مجموعۀ پاسارگاد، و مجموعۀ شوش، از مشهورترین بناهای برجامانده از این شیوه‌اند. در این دوره، ابنیۀ مهم را غالباً با سنگ می‌ساخته‌اند.