پلییادها
پلِئیادها (Pleiads)
گروهی از هفت شاعر فرانسوی قرن ۱۶، به رهبری پیِر دو رونسار[۱]. هدف آنان دست‌کشیدن از سنت شعری قرون وسطا با الهام از آثار کلاسیک لاتینی و یونانی و اعتلای زبان فرانسوی به‌منزلۀ زبان مناسب هرگونه آثار ادبی بود. شاعران پلئیاد، طبق گفتۀ رونسار، عبارت بودند از ژوآشم دو بله[۲]، ژان آنتوان دوبائیف[۳]، رمی بلو[۴]، اتین ژودل[۵]، پونتو دوتیار[۶] (۱۵۲۱ـ۱۶۰۵)، و ژاک پلتیه[۷]، اما نام ژان دورا[۸]، دانشمند انسان‌گرا، گاهی جایگزین نام پلتیه می‌شود. دیدگاه‌های پلئیادها نخست در بیانیۀ دوبله به نام دفاع و تجلیل از زبان فرانسوی[۹] (۱۵۴۹) مطرح شد و نام آنان نیز از ستارگان هفت‌گانۀ گروه پلئیادها (پروین) ریشه گرفته است.