مالان، پل
مالان، پل
پلی خشتی-گچی در جنوب هرات. این پل دارای 23 طاق بوده و بر روی رودخانه‌ی هریرود افغانستان قرار گرفته. طول آن 230 متر، عرضش 8 و ارتفاعش نیز 10 متر است. پل مالان هرات را به قندهار وصل می‌کند. تاریخ و مؤسس پل دقیقاً مشخص نیست. در تاریخ حبیب‌السیر در مورد این پل چنین آمده است: «پل مالان مبنی‌بر 26 طاق که از خشت پخته و گچ و آهک ساخته شده و در هیچ یک از تواریخ مذکور بانی آن مشخص نیست و آن‌چه از النسه و افوا استماع می‌افتد آن است که یکی از بانوان آن را بنا کرده است.» برخی بنای آن را به دوره‌ی سلجوقیان (قرن 12م) نسبت می‌دهند، ولی مردمان این خطه عقیده دارند که این پل را دو خواهر به نام بی‌بی حور و بی‌بی نور بنا نهاده‌اند. در بین مردم رایج است که در ساخت این بنا همراه گچ و آجر از پوسته‌ی تخم مرغ، خاکستر و آهک (موادی که برای ساخت ساروج به کار می‌رود) نیز استفاده شده است.
پل که در طول جنگ‌های داخلی افغانستان آسیب‌های جدی دیده، نخستین بار در سال 1374ش توسط مؤسسه‌ی داکار و در سال 1388 نیز با کمک مالی بانک جهانی مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.