پندیات جوانمردی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پندیات جوانمردی

(یا: هدایت‌نامه) کتابی به فارسی دربارۀ آموزه‌های اخلاقی فرقۀ اسماعیلیۀ نزاری. این کتاب را یک نزاری گمنام در دورۀ امامت عبدالسلام شاه، پسر و جانشین مستنصربالله دوم (قرون ۹ و ۱۰ق) نوشته است. مطالب این کتاب از اوضاع و احوال نزاریان تارومار شده در ایران و مناطق اطراف در طی دو قرن بعد از حمله مغول و سقوط دولت اسماعیلیان (۶۵۴ق) حکایت دارد. کتاب مشتمل بر سه قسمت است: پندیات بزرگ، پندیات کوچک، و پندیات جوانمردی.