نمایش مبدأ برای پنزیاس، آرنو آلن (۱۹۳۳)


پِنزیاس، آرنو آلَن (۱۹۳۳)(Penzias, Arno Allan)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =آرنو آلن پنزیاس
|نام =Arno Allan Penzias
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۹۳۳م
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=امریکا
|تحصیلات و محل تحصیل=دکترای دانشگاه کلمبیای نیویورک
| شغل و تخصص اصلی =اخترشناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۸)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =اخترشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =کشف تابش زمینه
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}مهندس رادیوی آلمانی‌تبار امریکایی. با رادیواخترشناس امریکایی، رابرت ویلسون<ref>Robert Wilson </ref>، به‌سبب کشف تابش زمینۀ کیهانی<ref>cosmic background radiation</ref> در ۱۹۶۴، برندۀ جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۸ شد. این تابش براساس الگوی «مهبانگِ داغِ<ref> hot Big Bang  </ref>» منشأ عالَم پیش‌بینی شده بود که در ۱۹۴۸ مطرح شد. پنزیاس در مونیخ باواریا زاده شد، امّا والدینش آلمان نازی را به قصد ایالات متحده ترک کردند. در سیتی کالج<ref>City College</ref> نیویورک درس خواند و در ۱۹۵۴ مدرک کارشناسی فیزیک گرفت. در ۱۹۵۸، در دانشگاه کلمبیای نیویورک به دانشنامۀ کارشناسی ارشد و در ۱۹۶۲، به دانشنامۀ دکتری دست یافت. در ۱۹۶۱، به آزمایشگاه پژوهش‌های رادیویی<ref> Radio Research Laboratory </ref>، از مجموعه آزمایشگاه‌های ‌تلفن بل<ref>Bell Telephone Laboratories </ref> در نیوجرسی<ref>New Jersey</ref>، پیوست. در ۱۹۷۶، به مدیریت آن‌جا رسید و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۵، معاونت پژوهشی این مجموعه را برعهده داشت. در ۱۹۹۶، معاون رئیس و دانشمند ارشد بخش نوآوری آزمایشگاه‌های بل شد. در دانشگاه‌های پرینستون<ref>Princeton </ref> در نیوجرسی و هاروارد، در کیمبریج ماساچوست<ref>Massachusetts </ref>، نیز مقام‌های دانشگاهی داشت.

'''کشف تابش زمینه'''. در ۱۹۶۳، پنزیاس و ویلسون از طرف مؤسسۀ بل مأموریت یافتند که نوفه‌هایی رادیویی را ردیابی کنند که در برنامه‌های ارتباط ماهواره‌ای‌ اختلال ایجاد می‌کرد. آن‌ها تابش میکروموج فوق‌العاده پرشدتی را آشکارسازی کردند که هیچ‌گونه منبع ظاهری نداشت و در همۀ جهت‌ها یکنواخت دریافت می‌شد. دمای این تابش زمینه‌ای برابر&nbsp;۳.۵ درجۀ کِلوین (۲۶۹.۷ـ درجۀ سانتی‌گراد) ثبت، و بعداً به&nbsp;۲.۷۳۵ کلوین (۲۷۰.۴ـ درجۀ سانتی‌گراد) تصحیح شد. آن‌ها این نتایج اسرارآمیز را به رابرت دیک<ref>Robert Dicke </ref>، فیزیک‌دان پرینستون، اطلاع دادند. او مدتی قبل پیش‌بینی کرده بود که این نوع تابش باید به‌منزلۀ آثار باقی‌مانده از گرمای شدیدِ تولد عالم بعد از مِهبانگ در عالم باقی‌مانده باشد. هنگامی‌که پنزیاس و ویلسون داده‌های خود را عرضه کردند، بخش فیزیک دانشگاه پرینستون در مرحلۀ ساخت تلسکوپی رادیویی بود که دقیقاً برای آشکارسازی چنین تابشی طراحی شده بود. کارهای بعدی پنزیاس گسترش اخترشناسی رادیویی<ref>radio astronomy</ref>، سنجش ابزارگزینی<ref> instrumentation </ref>، ماهواره‌های مخابراتی<ref>satellite communications </ref>، فیزیک جوّ<ref>atmospheric physics</ref>، و موضوعات وابسته به آن‌ها بود.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] [[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]