نمایش مبدأ برای پودجو براتچولینی، جووانی (۱۳۸۰ـ۱۴۵۹م)


پودْجو بِراتچولینی، جووانّی (۱۳۸۰ـ۱۴۵۹م)(Poggio Bracciolini, Giovanni)

ادیب اومانیست ایتالیایی. خود را وقف بررسی و بازیابی متون کهن کرد. خطابه‌های سیسرون<ref>Cicero</ref>، نمایش‌نامه‌های پلاوتوس<ref>Plautus</ref>، ''دربارۀ طبیعت اشیا''<ref>''De Rerum Natura''</ref>ی لوکرتیوس<ref> Lucretius </ref>، دست‌نوشته‌های کوئینتیلیانوس<ref>Quintilian</ref>، و پاره‌ای از آثار والریوس فلاکوس<ref> Valerius Flaccus </ref>، سیلیوس ایتالیکوس<ref>Silius Italicus </ref>، و دیگران از یافته‌های او بودند. خود نیز صاحب مقالاتی در اخلاق، اثری با نام ''تاریخ فلورانس از ۱۳۵۰ تا ۱۴۵۵''‌<ref>''Historia Florentina 1350-1455''</ref> (۱۴۷۶) به تقلید از لیوی<ref> Livy </ref>، و مجموعه‌ای از قصه‌های فکاهی غالباً مستهجن، بیشتر دربارۀ راهبان، با عنوان ''کتاب هجویات''<ref>''Liber Facetiarum'' </ref> بود. در حدود ۱۴۰۳م منشی کوریا رومانا<ref>Curia Romana</ref> شد، اما علاقه‌ای به امور مذهبی و سیاسی نشان نداد.

&nbsp;

&nbsp;

<br/> <!--13181000-->

[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:سایر گونه های ادبی]]