پیرزاده، محمد رفیع (قرون ۱۱ و ۱۲ق)

فیلسوف و متکلم ایرانی. از شاگردان ملا رجب‌علی تبریزی و شیفتۀ اندیشه‌های او بود. از آثارش: رسالۀ معارف‌الهیه که در آن به تبعیت از استاد خود، با نفی اصالت وجود و حکم به اشتراک لفظی وجود، راه را برای تبیین الهیاتی تنزیهی و شاید اشعری فراهم آورده است.