چهارده روایت
چهارده رِوایت
اصطلاحی در علم قرائت قرآن که در شعر حافظ هم به همین شکل به آن اشاره شده است. عبارت است از روایت‌های دو تن از راویان از هر یک از قاریان هفت‌گانه که از نظر قرائت‌شناسان بعدی دقیق‌تر و پذیرفتنی‌تر بوده است؛ بدین‌ترتیب، «چهارده روایت» به‌وجود آمده است. نیز ← قاریان هفت‌گانه