نمایش مبدأ برای کرر، پاول (۱۸۸۹ـ۱۹۷۱)


کَرِر، پاول (۱۸۸۹ـ۱۹۷۱)(Karrer, Paul)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =پاول کَرِر 
|نام =Paul Karrer
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=1889م
|تاریخ مرگ=1971م
|دوره زندگی=
|ملیت=سوئیسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= زوریخ
| شغل و تخصص اصلی =شیمی‌دان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =از 1918، استاد مؤسسۀ شیمیایی زوریخ و از 1919 تا 1959، مدیر این مؤسسه
|جوایز و افتخارات =نوبل شیمی (1937)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =شیمی و بیوشیمی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

متخصص شیمی‌آلی سوئیسی، زادۀ روسیه. جایزه نوبل شیمی ۱۹۳۷، به‌سبب تحقیق در زمینۀ کارتنوئیدها<ref>carotenoids

</ref>، فلاوین رتینال (ویتامین<ref>vitamin</ref> آ)، ریبوفلاوین<ref> riboflavin </ref> (ویتامین ب۲)، و نیز برای تعیین فرمول ساختاری آن‌ها به او اعطا شد. در مسکو زاده، ولی در سوئیس بزرگ شد. در زوریخ درس خواند. از ۱۹۱۸، استاد مؤسسۀ شیمیایی زوریخ<ref>Zürich Chemical Institute</ref> و از ۱۹۱۹ تا ۱۹۵۹، مدیر این مؤسسه بود. تحقیقات اولیه‌اش در زمینۀ ویتامین آ و پیش‌مادۀ عمده آن، کاروتن<ref> carotene </ref> بود. با این‌که تا ۱۹۵۰، موفق به سنتز کلی و کامل این ماده نشد، ولی در ۱۹۳۰، فرمول صحیح و با قاعدۀ آن را کشف کرد. در ۱۹۳۱، نشان داد که ویتامین آ به کاروتنوئیدها<ref>carotenoids </ref> وابسته است که به بسیاری از مواد خوراکی رنگ زرد، نارنجی یا قرمز می‌دهند. در واقع، دو نوع ویتامین آ وجود دارد. کرر ثابت کرد که چندین ایزومر<ref>isomer </ref> از کاروتن وجود دارد و ویتامین آ۱ معادل نیمی از مولکول بتاکاروتن<ref>ß-carotene</ref> است. در ۱۹۳۵، ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) را سنتز، و ویتامین ای (گروهی از ترکیبات وابسته به‌هم با نام توکوفرول<ref> tocopherol </ref>) را بررسی کرد. در ۱۹۳۸، ساختار α ـ توکوفرول را معیّن کرد که از لحاظ زیست‌شناختی بسیار فعال است. در ۱۹۲۷، ''کتاب درسی شیمی‌آلی''<ref>''Lehrbuch der Organischen Chemie / textbook of organic chemist''</ref> را منتشر کرد.

&nbsp;

----

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]