کمال غیاث شیرازی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کمال غیاث شیرازی (قرن ۸ و نیمۀ اول قرن ۹ق)
متخلص به غیاث، منقبت‌خوان، معرکه‌گیر و شاعر ایرانی. در روزگار پادشاهی ابراهیم سلطان تیموری (حک : ۷۹۶ـ۸۳۷ق) در چهارسوی شیراز بساط معرکه می‌گستراند و نمایش پهلوانی می‌داد و منقبت‌خوانی می‌کرد. قصاید و غزلیاتی از او در مناقب ائمه ‌(ع) به‌جا مانده است.

«دیوان کمال غیاث شیرازی» [با همین عنوان] در سال 1390 توسط کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی و با تصحیح محسن کیایی و سیداحمد بهشتی‌ شیرازی منتشر شده است.