کنینگ، جورج (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

کَنینگ، جورج (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)(Canning, George)

کَنينگ، جورج

سـیـاستـمـدار مـحـافـظـه‌کار انگلیسی و وزیر امور خارجه (۱۸۰۷ـ۱۸۱۰ و ۱۸۲۲ـ۱۸۲۷). در ۱۸۲۷ با ائتلاف با ویگ‌ها[۱] (لیبرال‌ها) نخست‌وزیر شد. درخلال جنگ‌های ناپلئونی[۲]، عمدتاً مسئول توقیف ناوگان دریایی دانمارک و دخالت انگلستان در شبه‌جزیرۀ اسپانیا (ایبری) بود. کنینگ در ۱۷۹۳ به پارلمان راه یافت. اشعار، هجویه‌ها، و هزلیاتش در مخالفت با ژاکوبن[۳]ها (۱۷۹۷ـ۱۷۹۸) باعث شد که ویلیام پیت جوان[۴] مقام او را ارتقا دهد. مخالفت کنینگ با لشکرکشی والخِرِن[۵] در ۱۸۰۹ به کشمکش بین او و کاسلری[۶]، وزیر جنگ، و کناره‌گیری‌اش از سِمت وزارت امور خارجه انجامید؛ رئیس هیئت نظارت[۷] (۱۸۱۶ـ۱۸۲۰) بود. پس از مرگ کاسلری در ۱۸۲۲، بار دیگر وزیر خارجه شد و از جنبش‌های ملی در یونان و امریکای جنوبی حمایت کرد و در ۱۸۲۷ به نخست‌وزیری رسید. پس از خودداری ولینگتون[۸]، پیل[۹]، و دیگران از عضویت در کابینۀ کنینگ، با ویگ‌ها ائتلاف کرد. کنینگ در ۱۸۲۷ چند ماه پس از به‌دست‌گرفتن منصب نخست‌وزیری درگذشت.

 


  1. Whigs
  2. Napoleonic War
  3. Jacobin
  4. William Pitt the Younger
  5. Walcheren
  6. Castlereagh
  7. Board of Control
  8. Wellington
  9. Peel