کهف، سوره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کَهف، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۸ به‌ترتیب مصحف و ۶۹ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۱۱۰ آیه و ۱۵۸۹ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان اصحاب کهف است. نام دیگر این سوره «حائله» است؛ زیرا حائل و مانع است میان آتش جهنم و قاریان و عاملان به آن. کلمۀ «کهف» شش بار در قرآن به‌کاررفته که همگی در همین سوره است. ازنظر حجم از سوره‌های «مئین» است (در حدود نیم جزء قرآن). این سوره دقیقاً در نیمۀ قرآن قرار دارد. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از بیان سه داستان مهم، که به‌خلاف دیگر داستان‌های قرآن، فقط در این سوره آمده و در سوره‌های دیگر اشاره‌ای به آن‌ها نشده است. این سه داستان عبارت‌اند از داستان‌ اصحاب کهف، داستان حضرت خضر با موسی‌(ع) و داستان ذوالقرنین با یأجوج و مأجوج.