نمایش مبدأ برای کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)


کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)(Corot, Jean-Baptiste Camille)<br/> [[File:35357000.jpg|thumb|تابلوي برج ناقوس کليساي دوئه، اثر کورو]]نقاش فرانسوی. شیوه‌ای متمایز در منظره‌پردازی پدید آورد، که در آن بیشتر از رنگ‌هایی با مایه‌های ملایمِ قهوه‌ای، اُخرا و سبز بهره می‌گرفت. آثار آغازینش صحنه‌هایی از ایتالیای دهۀ ۱۸۲۰ است؛ این آثار در نقاشان مکتب باربیزون<ref>Barbizon School

</ref> تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در پاریس بودند، پس از تحصیل در کالج روآن<ref>Rouen</ref> تا ۱۸۲۲، در یک مغازۀ پارچه‌فروشی کار کرد. چند ماهی را نزد میشالُنِ<ref> Michallon </ref> جوان گذراند که مطالعۀ طبیعت را از او آموخت، سپس نزد نقاش دیگری با ‌نام ویکتور برتن<ref>Victor Bertin </ref> شاگردی کرد. کورو از آثار کانستبل<ref>Constable </ref> در سالن<ref>Salon </ref> ۱۸۲۴ تأثیر گرفت. سال بعد به رم رفت و از چشم‌اندازهای ایتالیا نقاشی کرد؛ بازنمود جلوه‌های آفتاب و اَبر در این آثار، ازجمله در تابلوی ''نهر کلودی''<ref>''Claudian Aqueduct''</ref> (نگارخانۀ ملی لندن<ref> National Gallery, London </ref>)، نشان از نفوذ کانستبل دارد. گستردگی و وضوح سبْکیِ این آثار، به منظره‌پردازیِ فرانسه مفهومی نو بخشید. نخستین اثرش که در سالن ۱۸۲۷ عرضه شد، ''چشم‌انداز گرفتۀ نارنی''<ref>Vue Prise à Narn''i ''</ref> (نگارخانۀ ملی کانادا<ref>National Gallery of Canada</ref>) نام داشت. در ۱۸۲۸ به فرانسه بازگشت، و شش سال بعد را به خلق شماری از بهترین آثار خود پرداخت. طی آن سال‌ها در پاریس، نورماندی<ref> Normandy</ref>، فونتن‌بلو<ref> Fontainebleau </ref>، ویل داورِی<ref>Ville d’Avray </ref> و مکان‌های دیگر هنر آفرید. در آثارش فضای آفتابی و روشن ایتالیا را با استفاده از هماهنگی‌های رنگیِ خاکستریِ نقره‌ای به‌تصویر درآورد. در دوران اقامتش در فونتن‌بلو، با نقاشان مکتب باربیزون آشنایی یافت. زمان بسیاری به‌طول انجامید تا توانست تابلویی را بفروشد، یا شهرت یابد، و فقط از تمجید و تحسین نزدیکانش بهره‌مند می‌شد. در اواخر عمر شهرت یافت و سخاوتمندانه جوایز خود را با هنرمندان ناشناس آن زمان، همچون دومیه<ref>Daumier</ref>&nbsp;تقسیم ‌کرد. نقاشی‌های کورو را می‌توان به‌راحتی به سه گروه تقسیم کرد: نقاشی‌ها و اتودهایی که مستقیماً از روی طبیعت اجرا کرد که عبارت‌اند از منظره‌پردازی‌هایش از ایتالیا، فرانسه، سوئیس، هلند، و نیز پیکره‌هایی که در هوای آزاد و یا در کارگاه پدید آورد؛ دوم تصویرسازی‌های آکادمیک<ref> academic</ref>&nbsp;و نمایشگاهی با مضامین دینی، اساطیری، یا ادبی؛ و سوم یادگارهایی از دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰، که اتودهایی کوچک از منظره‌اند. نقاشی‌هایی که از پیکر انسان پدید آورد، ازجمله تابلوی ''وقفه در کتاب خواندن''<ref> ''Interrupted Reading''</ref> (مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref> Chicago Art Institute</ref>)، و نیز ''برج ناقوس کلیسای دوئه''<ref> ''The Belfry of Douais''</ref> (۱۸۷۱، لوور<ref> Louvre </ref>)، از آخرین آثارش، نشان‌دهندۀ توانایی فوق‌العادۀ اوست. این نقاشِ مجرّد، مشهور، و نوع‌دوست، ملقب به «بابا کورو<ref>Le Père Corot </ref>»، منظره‌پردازیِ قرن ۱۹ فرانسه را متحول ساخت، و برای نقاشانی همچون بودَن<ref>Boudin </ref>، پیسارو<ref>Pissarro </ref>، برت موریزو<ref>Berthe Morisot</ref> و کلاً امپرسیونیست<ref> Impressionist</ref>ها راه‌گشا بود.

&nbsp;

----

[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]